Chrysler ecoVoyager (2008)
Samochód studialny o nazwie ecoVoyager prezentowany był w 2008 roku podczas Salonu Samochodowego w Genewie. Pojazd ten wskazywał na możliwy i realny kierunek ewolucji znanego na całym świecie amerykańskiego pojazdu wielofunkcyjnego (MPV). Przy rozstawie osi wynoszącym 2946 mm, jednobryłowe nadwozie miało długość całkowitą 4856 mm, szerokość 1915 mm i wysokość 1600 mm.
Tylna część nadwozia bardziej przypominałą sportowe coupe niż pojazd wielofunkcyjny. We wnętrzu umieszczono jedynie cztery indywidualne fotele wyposażone w funkcje ogrzewania i masażu, ale ich budowa i kształty uniemożliwiały składanie i zmiany położenia jak w typowych pojazdach typu MPV. Brak słupków środkowych ułatwiał wsiadanie. Przestrzeń bagażowa była niewielka, gdyż od góry ograniczał ją kształt tylnej części nadwozia, zaś od dołu przestrzeń na butle ze sprężonym wodorem. Tak więc ecoVoyager zatracił praktycznie wszystkie walory użytkowe tradycyjnego Voyagera.
Napędzane były jedynie przednie koła pojazdu. Zastosowano silnik elektryczny o mocy 200 kW (268 KM), który mógł być alternatywnie zasilany z baterii akumulatorów lub energią wytworzoną przez ogniwa paliwowe. Akumulatory litowo-jonowe mogły zgromadzić 16 kWh energii elektrycznej, która wystarczała na przejazd 64 km, co według producenta pokrywało całodzienne potrzeby transportowe przeciętnego użytkownika.
Podczas dalszych podróży silnik samochodu zasilany był z wodorowych ogniw paliwowych. Jednorazowe napełnienie zbiorników wodoru wystarczało do przejechania trasy o długości 480 km. Zgodnie z aktualną tendencją zastosowano duże koła jezdne z ogumieniem o wymiarach 235/45 R 22. Twórcom pojazdu udało się utrzymać masę własną na stosunkowo niskim poziomie. Wynosi ona tylko 1247 kg, podczas gdy najlżejszy wówczas oferowany Voyager ważył 1760 kg. Prędkość maksymalna ecoVoyagera wynosiła 185 km/h, a czas rozpędzania do prędkości 100 km/h to około 9 sekund.
Wszelkie prawa zastrzeżone - AUTO-ERA - 2002-2024 ; Korzystanie z portalu oznacza akceptację Regulaminu