Volvo ECC (1992)
Jednym z nowatorskich pojazdów z napędem hybrydowym był samochód Volvo ECC (Environmental Concept Car), który był atrakcją berlińskiego salonu samochodowego w 1992 roku. Podstawą konstrukcji tego pojazdu była zmodyfikowana płyta podłogowa seryjnego modelu „850” o rozstawie osi zwiększonym do 2700 mm. Trójbryłowe nadwozie o długości 4487 mm otrzymało atrakcyjną smukłą formę, a miarą bardzo dobrych własności aerodynamicznych była niska wartość współczynnika Cx wynosząca jedynie 0,23.
Hybrydowy napęd kół przednich powstał według nowej koncepcji i obejmował turbinę spalinową, generator prądu zmiennego oraz silnik prądu zmiennego. Cały zespół napędowy umieszczono poprzecznie w przedniej części nadwozia. Akumulatory trakcyjne o łącznej masie 350 kg umieszczono w tunelu podłogi i za tylną osią. Kierowca miał możliwość wyboru jednego z trzech trybów pracy układu napędowego: elektrycznego, hybrydowego lub turbinowego. Turbina spalinowa rozwijała moc 41 kW (56 KM), natomiast generator prądu miał moc 39 kW. Turbinę oraz generator osadzono na wspólnym wale, a jego prędkość obrotowa dochodziła do 90 tys. obr/min. Napęd kół przednich odbywał się przez dwubiegową przekładnię automatyczną. Przy napędzie turbinowym pojazd osiągał prędkość maksymalną 160 km/h, a gdy kierowca włączył dodatkowe zasilanie z akumulatorów prędkość wzrastała do 175 km/h. W trybie napędu turbinowego , przy stałej prędkości jazdy 90 km/h zasięg wynosił 670 km, a zużycie oleju napędowego w takich warunkach wynosiło 5,2 dm3/100 km.
Wszelkie prawa zastrzeżone - AUTO-ERA - 2002-2024 ; Korzystanie z portalu oznacza akceptację Regulaminu